خاطرات

باز در چهره ی خاموش خیال

خنده زد چشم گناه آموزت

باز من ماندم و غربت دل

حسرت بوسه ی هستی سوزت

باز من ماندم و یک مشت هوس

باز من ماندم و یک مشت امید

یاد آن پرتو سوزنده ی عشق

که ز چشمت به دل من تابید

باز در خلوت من دست خیال

صورت شاد تو را نقش نمود

بر لبانت هوس مستی ریخت

در نگاهت عطش طوفان بود

یاد آن شب که تو را دیدم و گفت

دل من با دلت افسانه ی عشق

چشم من دید در آن چشم سیاه

نگهی تشنه و دیوانه ی عشق

یاد آن بوسه که به هنگام وداع

بر لبم شعله ی حسرت افروخت

یاد آن خنده ی بیرنگ و خموش

که سرا پای وجودم را سوخت

رفتی و در دل من ماند بجای

عشقی آلوده به نومیدی و درد

نگهی گمشده در پرده ی اشک

حسرتی یخ زده در خنده ی سرد

آه اگر باز بسویم آیی

دگر از کف ندهم آسانت

ترسم این شعله ی سوزنده ی عشق

آخر آتش فکند بر جانت

فروغ

                                                                  ممنون از نظراتتون.

دل تنگ

سر خود را مزن اینگونه به سنگ

دل دیوانه تنها دل تنگ

منشین در پس این بهت گران

مدران جامه ی جان را مدران

مکن ای خسته در این بغض درنگ

دل دیوانه تنها دل تنگ

پیش این سنگ دلان قدر دل و سنگ یکی است

قیلو قال زغن و بانگ شب آهنگ یکی است

دیدی آن را که تو خواندی به جهان یارترین

چه دل آزارترین شد چه دل آزارترین؟

نه همین سردی و بیگانگی از حد گذراند؟

نه همین در غمت اینگونه نشاند؟

با تو چون دشمن دارد سر جنگ

دل دیوانه تنها دل تنگ

ناله از درد مکن

آتشی را که در آن سوخته ای سرد مکن

با غمش باز بمان

سرخ رو باش از این عشقو سر افراز بمان

راه عشق است که هموار شود از خون رنگ 

دل دیوانه تنها دل تنگ

                                         فریدون مشیری   

 عذر میخوام از اینکه دیر اومدم،  به هر حال عید رو به همتون تبریک

میگم و امیدوارم همیشه  بلند باشید.

                                    باغ لبهایتان پر از شکوفه هایلبخندباد.